Elke aflevering van Love, Death and Robots gerangschikt (2024)

Het nieuwe seizoen van de uitstekende anthologiereeks Love, Death and Robots is gearriveerd op Netflix en gaat vrijwel verder waar de robot-defecte, buitenaardse schietende debuutcollectie was gebleven.

Niet alle gekke verhalen van seizoen 2 bereikten de hoogten van die in de eerste, maar Love, Death and Robots blijft bewijzen dat minder vaak meer is als het gaat om boeiende tv.

In deze lijst rangschikken we elke aflevering - in beide seizoenen - van slechtste naar beste, rekening houdend met de kwaliteit van de animatie, het vertellen van verhalen en het vermogen om onze ogen wijd en mond open te houden. Beschrijvingen voor elk zullen gedetailleerder worden naarmate de lijst stijgt - omdat er maar zo veel te zeggen is over bewuste yoghurt-opperheren.

• Beste Netflix-shows
• Beste Netflix-films
• Wat we weten overThe Witcher seizoen 2 downloaden

26. Toen de yoghurt het overnam

En dus beginnen we met When the Yoghurt Took Over, een absurdistisch, zij het volkomen onschuldig verhaal over een samenleving die wordt gedicteerd door bewuste yoghurt. Het is passend bizar, maar ook slechts vier minuten – niet een die lang in de herinnering blijft, als we eerlijk zijn.

25. Sucker van zielen

Sucker of Souls werpt de vraag op wat een goede animatie is. Het is zeker mooi om naar te kijken, maar past niet helemaal bij de bewegingszware sequenties die dit verhaal vullen van een gigantisch, op Dracula geïnspireerd monster dat zich verstopt in een tunnelsysteem. Een latere aflevering in de show, Blindspot, raakt deze balans effectiever.

24. IJstijd

In een zeldzaam live-actie-uitje voor de serie, ziet Ice Age een jong stel een huis betrekken zonder te weten wat de miniatuurbeschaving is die zich in hun koelkast bevindt. Topher Grace en Mary Elizabeth Winstead zijn in ieder geval een grappig duo, maar het is niet het meest originele verhaal over Liefde, Dood en Robots.

23. Geautomatiseerde klantenservice

De opener van seizoen 2 lijkt een reeks die rechtstreeks uit het script van Despicable Me or Cloudy with a Chance of Meatballs is geplukt – wat een compliment is. Het probleem is dat Automated Customer Service niets doet wat we nog niet eerder hebben gezien, en het uitgangspunt wordt dunner zodra je je realiseert waar het killer-vacuüm-robot-plot naartoe gaat.

22. Alternatieve geschiedenissen

Het voelt een beetje hard aan om Alternate Histories zo laag op deze lijst te plaatsen, omdat het de eer verdient voor zijn unieke internetgame-animatiestijl uit het tijdperk van 2010, maar het slaat gewoon nergens op. Het volgt de alternatieve manieren waarop Adolf Hitler zou kunnen zijn gestorven, inclusief een scenario waarin hij stikt nadat hij is ingepakt in een gigantische gelei ... Genoeg gezegd eigenlijk.

21. De stortplaats

Afgezien van het enigszins onverwachte einde, is The Dump een vrij saaie aangelegenheid. Een gigantisch vuilnismonster komt tevoorschijn uit – je raadt het al – een gigantische vuilnisbelt, en blijft bestaan ​​naast een oldtimer die tussen het afval leeft. De animatie is prachtig, maar dat heeft niet veel waarde in een serie waarin elke aflevering is versierd met mooi computerwerk. Er is ook niet veel liefde, dood of robots.

20. Visavond

Fish Night pakt een glorieuze laatste paar minuten, maar wordt in de steek gelaten door tweederde van de looptijd te besteden aan een ongeïnspireerd gesprek tussen een paar reizigers die in de woestijn zijn gestrand. Het ziet er echter niet half uit als een Borderlands-game – en de onthulling van de Grote Witte Haai is geweldig.

19. IJs

Ice is waarschijnlijk de meest anime-achtige aflevering in elk seizoen en profiteert van deze stilistische benadering. Het cultiveert zijn dystopische, door ijs geteisterde omgeving uitstekend en is een leuke adempauze van de ultrarealistische animatie van verschillende andere verhalen in de serie. Dat gezegd hebbende, het is een beetje onzeker over wat het wil zeggen – genetische modificatie is slecht, maar goed, maar ook slecht?

18. Sonnie's Edge

Sonnie's Edge is een lastige. Het uitgangspunt voor monstergevechten is opwindend om te zien, en het gebruik van felle lichten en neonkleuren zorgt voor hypnotiserend kijken, maar de aflevering wordt in de steek gelaten door een misplaatst gebruik van aanranding als plot-apparaat - wat op zijn zachtst gezegd problematisch is. Uiteindelijk voelt het als een solide compromis om het hier te plaatsen.

17. De verdronken reus

The Drowned Giant is een soort marmite-aflevering voor de serie. Het volgt de existentiële overpeinzingen van een wetenschapper nadat een reus aanspoelt op een Engels strand, en de dood en vernietiging van eerdere inzendingen ruilt voor een langzamer, dialoogrijk onderzoek van een rottende GVR. Het heeft echter een cool Death Stranding-achtig gevoel.

16. Helpende hand

Helping Hand kan het best worden omschreven zoals iedereen het al heeft beschreven - Gravity meets 127 Hours. Het verhaal hier is eenvoudig, maar het is een effectieve spannende aflevering die volgt op de benarde situatie van een ronddrijvende astronaut. Het is ook zeker niet voor preutsen.

15. Levenshut

De hyperrealistische uitbreiding van Automated Customer Service ervoor, Life Hutch ziet Michael B. Jordan de strijd aangaan met een defecte onderhoudsrobot. De aflevering is een duidelijke overwinning voor animatie – de gezichtseffecten hier zijn enkele van de beste ooit gezien – maar verder is het niet iets om over naar huis te schrijven. Toch is het echt een uitdaging om het digitale van het echte te scheiden in deze – serieus, weten we zeker dat het echt geanimeerd is?

14. Vormveranderaars

Een leuk idee, goed uitgevoerd. Shape Shifters is een bloederig en gewelddadig verhaal van twee mariniers met bovennatuurlijke krachten die gebruik maken van een geweldige score en een aantal mooie personagemodellen. Net als bij Fish Night duurt het echter iets te lang om bij zijn sappige delen te komen. Soldatenweerwolven zijn verdomd cool, hoor.

13. Goede jacht

Good Hunting verdient lof voor het durven anders te zijn. Het verhaal van een vormveranderende vos is uniek en prachtig gerealiseerd, en de locaties in steampunkstijl dragen meer dan een paar kenmerken van Studio Ghibli. De aflevering is echter onnodig geil – meerdere topless vrouwen en een cyborg-seksspeeltje is een beetje veel, nietwaar?

12. Het hoge gras

Het hoge gras is echt cool. Het volgt de omzwervingen van een naamloze hoofdrolspeler door een veld vol wezens nadat zijn trein het begeeft, en maakt gebruik van een geweldige kunststijl ontworpen door Dreamworks-animator Simon Otto. Het heeft een echt Lovecraftiaans gevoel, we zouden willen dat het wat langer duurde.

11. Geluk 13

Het is een bewijs van de kracht van anthologieverhalen dat Lucky 13 ondanks zo'n korte looptijd een echt gevoel van verbondenheid tussen een piloot en haar schip kan cultiveren. Net als bij Life Hutch, is het moeilijk te zeggen of een in beweging vastgelegde Samira Wiley inderdaad een animatie is in deze, die hyperrealistische weergave met groot effect gebruikt. Het is niet bijzonder origineel, maar de aflevering is toch een gemakkelijke, plezierige kijk.

10. Door het hele huis

Het antwoord van Love, Death and Robots op The Grinch, All Through the House volgt de nieuwsgierigheid van twee broers en zussen die wanhopig op zoek zijn naar een glimp van de kerstman op kerstavond. Het volstaat te zeggen dat St. Nick niet bepaald de vriendelijke oude man blijkt te zijn die ze verwachtten, maar eind goed is al goed. De stop-motionanimatie geeft deze een echt huiselijk gevoel, en de aflevering is uiteindelijk beter af om de sci-fi af te zwakken en ergens onverwachts heen te gaan.

9. Drie robots

Misschien wel de grappigste van elke aflevering in beide series, Three Robots '(verrassing!) Drie robots zijn briljant ingesproken en hebben een geweldige chemie tussen hen. Hun omzwervingen door een post-apocalyptische stad werpen een aantal slimme kritiek op de mensheid op, maar deze is vooral gericht op het bieden van een luchtige verlichting van de waanzin van andere afleveringen.

8. Blinde vlek

In Blindspot pleegt een bende cyborgdieven een snelle overval op een gepantserd konvooi, en het laat je absoluut schreeuwen om een ​​volledige serie. Net als de beste afleveringen van de show, raakt het alle drie de thema's aan - liefde, dood en robots - om een ​​opwindende glimp te geven van wat zo gemakkelijk een gevestigde animatiefranchise zou kunnen zijn. Dat bereiken in minder dan zeven minuten is opmerkelijk. Nogmaals, er zijn meer dan een paar tinten Borderlands in deze.

7. Pakken

Suits, een van de langere afleveringen van de bloemlezing, vertelt over een boerengemeenschap die gedwongen is mech-suits aan te trekken om een ​​horde buitenaardse wezens af te weren. Het heeft hart, humor en geweldige spelhervattingen, en doet ons denken aan een top-down mobiel verdedigingsspel in hoe gebeurtenissen zich afspelen. De kunststijl is ook nergens anders te zien en werkt echt voor de intense actiescènes van de aflevering. Oh, en het laatste shot is echt cool.

6. De getuige

Het meestCyberpunk 2077Van elke aflevering in de show is The Witness een levendig en kleurrijk verhaal over een nietsvermoedende moordgetuige die wordt achtervolgd door de vermeende moordenaar. Natuurlijk, dingen nemen een wending voor de louche, maar dat doet niets af aan de impact van de animatiestijl – die voor ons geld anders is dan alles wat je eerder hebt gezien. The Witness speelt ook op interessante manieren met tijd en lijkt een van die verhalen die alleen Love, Death en Robots kunnen vertellen.

5. Sneeuw in de woestijn

Snow in the Desert is een plaatjewonder, en duwt de mogelijkheden van CGI naar nieuwe hoogten. Het volgt een genetisch verbeterde premiejager terwijl hij gevangenneming in de woestijn ontwijkt en ons deed verlangen naar de terugkeer vanDe Mandaloriaanmeer dan de meeste andere shows op dit moment. De aflevering combineert tinten van zoveel geliefde universums - Star Wars, Dune en Guardians of the Galaxy onder hen - om 15 minuten boeiende, onderscheidende televisie te vormen. De onthulling van het einde is een beetje afgezaagd, maar Snow in the Desert is ongetwijfeld een van de beste inzendingen van de serie.

4. De geheime oorlog

Geweren! Buitenaardse wezens! Russen! The Secret War is even chaotisch als mooi, en legt de veelgebruikte horde-modusplot van de show op aan een Tweede Wereldoorlog-setting op een manier die nog steeds uniek en verfrissend lijkt, ook al is het dat niet. Zie het als het verhaal van Viktor Reznov die de 300 Spartanen leidt – met ongeveer net zoveel geschreeuw en schieten als je zou verwachten van dat scenario. Er is niets verrassends aan, maar The Secret War komt weg door vast te houden aan zijn wapens (goed, toch?).

3. Voorbij de Aquila-kloof

Ja, Beyond the Aquila Rift heeft een hele lange seksscène. Nee, daarom staat het niet op nummer drie op deze lijst. In tegenstelling tot sommige gratis erotiek elders in de serie, gebruikt deze aflevering de passie van de seksuele ontmoeting om de spannende, gruwelijke onthulling des te schokkender te maken. Het slaagt erin om de karaktervormende diepte van een speelfilm in een speelduur van vijftien minuten te verpakken en vertelt zijn verhaal van een gestrande ruimteploeg met een perfect tempo. Ook is zijn gigantische skeletspin-alien griezelig.

2. Winterblauw

Het was een welkome verrassing om te zien dat een verhaal zonder seks en geweld de beste aflevering van het eerste seizoen van Love, Death and Robots werd. Zima Blue volgt de opkomst van een mysterieuze kunstenaar die de kleur blauw als een kenmerk van zijn werk gebruikt en lang niet zo aangrijpend zou moeten zijn als het blijkt te zijn. Het is bijna louterend. De kunststijl is eenvoudig, de plot onopvallend, maar de aflevering stelt effectiever doordachte vragen over de aard van het leven en bewustzijn dan veel Hollywood-films met een groot budget die er zijn.

1. Popploeg

En zo bereiken we onze keuze voor de beste aflevering van Love, Death and Robots. Met heel weinig uitleg, laat Pop Squad je rechtstreeks in de mentale strijd vallen van een agent die belast is met het bestrijden van overbevolking in een dystopische stad – hij is eigenlijk een kindermoordenaar. Zowel de partituur als de kunststijl voegen stijlfiguren van films zoals Blade Runner samen tot een enorm effectief onderzoek naar humanitaire verantwoordelijkheid en de zin van het leven, terwijl sommige triple-A stemacteurs ervoor zorgen dat de personages van de aflevering zich zo menselijk mogelijk voelen. Bekijk ook de regeneffecten in deze - praat over het creëren van een sfeer. Pop Squad is waar Love, Death and Robots de opdracht voor kreeg.

• Vreemde dingen seizoen 4 downloaden: wat we weten